Ook bij St. Maartensvlotbrug is plek en daarom maken we vast om naar de Noordzee te kunnen lopen. Door de duinen en dan langs het strand en met de voetjes in het zilte nat. Ik kan het niet laten om schelpen te zoeken (dat kan bij ons Woerkumse strandje ook natuurlijk, haha) weer thuis maak ik een mobiel met de gevonden schatten.

Het leuke van onze manier van leven zijn de verrassingen en de contacten die we onderweg tegenkomen. Toen Frans bij de havenmeester van Broek op Langedijk was om te vragen of we op ons ingepikte plekje mogen blijven liggen tot na de verjaardag van Kirsten, kwam hij in gesprek met de heer Vader. Deze man heeft een museaal schuitenhellinkje. Een langshelling uit vroeger tijden die hij helemaal in oude stijl houdt. Ook heeft hij veel machines van Bakker uit Ridderkerk. Hij laat ook zien dat je met het oude ambacht een hedendaags schuitje kan bouwen. Vader heeft een roestvrij stalen scheepje gemaakt met een elektromotor volgens het oude ambacht. Eigenlijk is het werfje nog niet open in verband met Corona, maar wij mogen toch komen kijken bij de man met een passie.

Zondag zijn we naar Krommenie gevaren. Een plaatsje met veel houten huizen, typisch voor de Zaanstreek. We zien hier op de gevels de geschiedenis van de rolreders die we gisteren gehoord hebben op de molen. Op een mooi plekje bij een klein sluisje voor de deur van Ab hebben we afgemeerd en kunnen lopend onze boodschappen doen.

Vandaag weer een berichtje uit buurtschap Nauerna. Gisteren waren we blij om een zelfvoorzienend schip te zijn. Tijdens ons avond-ommetje hoorden we dat de stroom eruit lag in Nauerna en dat gaf in vele huishoudens problemen met eten. Ons buikje zat lekker vol, dus kon het wandelingetje doorgang vinden.

Trossen los en vertrek uit Leiden. We varen over de Kaag, waar het nu heerlijk rustig is. De mensheid werkt en is naar school. Van de Kaag naar Lisse, Hillegom en dan komen we bij Cruquius een stoomgemaal nabij Haarlem. De spudpalen mogen op het hoekje van de Molenplas de grond in. Dirk en Audrey onze gasten Appen met hun dochter, schoonzoon en kleindochter. Het gevolg hiervan is een bezoekje van schoonzoon en kleindochter aan de Talisman. Winnelien riep: wat ligt er een groot schip op ons plekje. (op deze plek liggen zij met de Scouting vaak in het weekeind)

Delft is gezellig geweest. Stadswandeling en bezoek van een collega van Frans. Janneke wil graag ons jolletje lenen om geo spelletje te spelen. Ze moet dan op een bepaalde locatie iets dat verstopt is zoeken. Voor deze heeft ze een bootje nodig en hier is ze de hele zaterdag zoet mee.

Na een gezellig verjaardagsfeestje van de kleine Anne wordt het zondag en dan wandelen we naar Lydia en Ed onze zus en zwager. Even gezellig bijpraten en alleen al elkaar zien na een lange tijd is fijn. In de middag komt Elske nog met Lasse en Anne voor de vaderdag. Het is mooi weer, dus we kunnen buiten zitten en” ijsje eten oma”, haha de lekkerbek. Na de dienst van Sjoerd komt hij ook nog even langs . ik denk dat vader Frans niet mag klagen over zijn vaderdag.

Het is altijd even aanpoten als we voor een langere reis weggaan. Je kent het wel, tuin onkruidvrij maken, foerageren, bezoekjes afleggen, auto wassen en in de garage, etc. Op de valreep nog een overlijden in de kennissenkring en ziekenhuisopname, een verdrietige start, maar toch de trossen gaan los en vrolijk uitgezwaaid door de buurtjes gaat de reis van start.

Afgelopen zaterdag hebben we in Woudrichem lading van één schip naar een andere schip overgeslagen, zoals dat in vroeger tijden heel gewoon was: met de hand de lier bedienen en met de laadboom overslaan.

Deze week zijn Jelte en Tess aan boord van de Talisman en wat is er leuker dan te gaan varen. Maandagmorgen eerst de brandblussers laten keuren, dan naar de schuur om de plantjes in de tuin water te geven en na de lunch vertrekken we richting de Biesbosch. Als eerste varen we via de Biesboschsluis naar Hank om een stuk zeildoek af te geven op het schip de Postsloot. We mogen bij de Zwarte Schuur overnachten en dat is heerlijk. Na het avondeten mogen de kids nog mee om het eiland te ontdekken. We zien heel veel beversporen. Omgeknaagde bomen en ook beverkanaaltjes. Dit zijn kleine kanaaltjes gegraven door bevers en die eindigen landinwaarts met een glijbaan. Hierlangs kunnen ze aan wal of weer te water. Verder zijn er heel veel vogels.

Vanuit Montfoort heeft Frans gebeld met de Waaiersluis in Gouda. Deze sluis is te kort voor ons en daarom moeten we er met gelijk water (als eb en vloed de waterstand aan de buitenzijde gelijkmaakt met het binnenwater) doorvaren. Alle deuren staan dan open en het kan maar heel even. Het komt erop neer dat we vrijdagmorgen rond half elf kunnen passeren. Wel een half uurtje eerder zijn, want je kan de tijd  niet vooraf exact bepalen. Wind en waterstanden zijn meespelende factoren.

In plaats van om 15.00 uur door de Koninginnensluis is het 17.15 uur geworden. Nou ja bakkie thee en een gezellig praatje met broer lief is niet echt een straf. Frans belde de brugwachter die het bruggetje naar de werf en de historische haven bedient en keurig draaide de man de brug open en ook de havenmeester was van de partij om ons een plekje te geven. Een allervriendelijkst ontvangst.