Vanuit Montfoort heeft Frans gebeld met de Waaiersluis in Gouda. Deze sluis is te kort voor ons en daarom moeten we er met gelijk water (als eb en vloed de waterstand aan de buitenzijde gelijkmaakt met het binnenwater) doorvaren. Alle deuren staan dan open en het kan maar heel even. Het komt erop neer dat we vrijdagmorgen rond half elf kunnen passeren. Wel een half uurtje eerder zijn, want je kan de tijd  niet vooraf exact bepalen. Wind en waterstanden zijn meespelende factoren.

In plaats van om 15.00 uur door de Koninginnensluis is het 17.15 uur geworden. Nou ja bakkie thee en een gezellig praatje met broer lief is niet echt een straf. Frans belde de brugwachter die het bruggetje naar de werf en de historische haven bedient en keurig draaide de man de brug open en ook de havenmeester was van de partij om ons een plekje te geven. Een allervriendelijkst ontvangst.

Het wordt de hoogste tijd om los te gooien en te varen. Een paar weken geleden heeft Frans een davit geplaatst op het achterschip. Hiervoor hebben we het schip rondgegooid, zodat Frans vanaf het steiger kon werken. Toen we het schip weer goed konden leggen, hebben we even gewacht tot  Sjoerd, Anouk en de kinderen kwamen. Want wat is er leuker dan even met ze naar de sluis van Andel te varen en teug. Jelte mocht even alleen sturen toen Frans in de machinekamer ging kijken of het met ons nieuwe waterslot allemaal goed was. Reuze spannend voor het menneke, maar hij deed het heel goed. Dit onder het motto: jong geleerd is oud gedaan.

Winter!!!

Zondag een rustdag. Natuurlijk wel even beweging genomen, door een wandelingetje te maken langs het kasteel Heukelum (uit 1286, het oudste deel) en een oud gemaaltje. Genoeg historie te zien.

Donderdag zijn we vertrokken met een geheime missie. Sssst……  we gaan met Sinterklaas op pad.

Wat een pech. Wij hebben twee omvormers, ieder van 3000 watt en nu is er een kapot. Dit voorjaar hebben we hem al eens laten repareren, maar helaas is het weer foute boel. Na informeren wat nu komen we uit op twee nieuwe omvormers. Men kan niet een nieuwe aan een oude koppelen en na 15 jaar noeste arbeid is het echt over. Onze boordelektricien woont in Arnhem en hij kan met de auto naar Woerkum komen, maar dan is het leuker om naar Arnhem toe te varen. Haha, wat een straf en nog prachtig weer ook. Heerlijk zonnetje, geen wind, wat wil een mens nog meer.

De eerste dagen van de herfstvakantie is Tess wezen logeren. Fijn in Woerkum rondgestruind en geknutseld. Woensdag is Elske met de kinderen gekomen. Jochem komt later met de WOU12, zodat hij van de winter op de werf kan staan. Op onze plek wordt nog gewerkt, een mooie gelegenheid om naar de Biesbosch te gaan.

Het Gat van Plomp laten we achter ons en met windkracht 6 Beaufort varen we naar de Deeneplaat en maken vast in het haventje van Den Oude Man, zo heet het hier onder de oude Biesboschvaarders. Tegenwoordig dus de Deeneplaat of kortweg De Deen. Hier kan je lekker struinen en tegenwoordig kunnen we zelfs een bruggetje over en nog de polder De Hoge Hof (genoemd naar een boerderij die hier stond), rondlopen. Meestal is het hier te druk voor ons, maar in de herfst kunnen we dus een keertje hier vastmaken. Frans wordt gebeld door iemand die advies en hulp wil hebben bij een dekkleed of huikje over een zalmschouwtje. Als hij mij verteld over dit telefoontje en verteld dat het in de Biesbosch is en de mensen er iedere vrijdag zijn, is het duidelijk voor me. Laten we morgenmiddag dan maar gelijk langsvaren. We zijn nu toch in de Biesbosch.

Maandag zijn we voor een paar dagen gaan varen. In de haven zijn werkzaamheden, zoals palen trekken en aan de steigers werken. We moeten van ons plekje naar het hoogwatersteiger, maar wij besluiten dus om lekker weg te gaan. Eerst gaan we naar Heusden. Ook een vestingstadje met een leuke stadshaven. In het hoogseizoen is dat niets voor ons, want dan is het veel te druk. Nu een mooie gelegenheid om onder het bruggetje door te varen en af te meren op het knusse plekje. Tien  jaar geleden is het alweer dat we dit ook hebben gedaan. De doorgang is smal en er lag ook nog een flink jacht, zodat het lastig is om de draai te maken. Ook lijkt de doorgang breder dan het is, want onder water zit er aan beide zijden een dorpel van ongeveer dertig centimeter breed. Volgens Frans glijden we via een schoenlepel naar binnen, haha. We bekijken het stadje en omgeving en zien vlakbij een heemtuin waar we groenten kunnen kopen.

We willen graag de natuur in , de omgeving bij Nijmegen is zo mooi. We vinden een plekje in een klein passantenhaventje bij Mook. We moesten er wel even de verkeerde kant voor op, maar dat geeft niet. Het plaatsje Mook is niet bijzonder, maar het achterland is gewoon fantastisch. 16 kilometer lopen we in afwisseling van heide, bos akkerland of water. Heuveltje op en af, dat is goed voor de spiertjes. Teug in het dorp komen we langs een viskraampje en dan kunnen we het niet laten om gerookte zalm en gerookte makreel te kopen.

IJssel, Pannerdens Kanaal, Rijn, Waal en Maas.