Het is weer grote pret geweest! Twee keer hebben we de Sint mogen varen, vorige week naar Leerdam en gisteren naar Woerkum. Dit tot groot plezier van de kleinkinderen en gisteren mochten er ook twee buurkindjes meegenieten.

We liggen weer in onze thuishaven. In Tilburg voorbij de Heikantsbaanbrug bij een laag kantje de boeiing aan bakboord  geschuurd en geverfd. In Oosterhout nog bezoek gehad van een oud collega van Frans. De mannen hebben fijn kunnen bijpraten. Om te klussen regende het teveel en daarom zijn we gaan winkelen. Dat doen we niet zo vaak, maar er moesten nieuwe stofzuigerzakken komen en dan loop je gelijk een rondje.. Na Tilburg en Oosterhout nog een paar dagen Biesbosch meegepakt.

Frans heeft op de kaart zitten kijken en dan komen we tot de conclusie dat we geen Kempenkanalen gaan varen. We moeten dan veel sluizen schutten en dan bij Antwerpen richting Zeeland. Het kan, maar dan moeten we lange dagen maken. Als alternatief hebben we het Wilhelminakanaal gekozen. Hier zijn ook werkzaamheden aan een aantal sluizen, maar we hebben dan genoeg speling om op tijd terug te zijn om op te passen.( Anne heeft een geplande opname van een paar dagen en wij zijn dan bij de jongens.)

Zo daar ben ik weer. In Veghel hebben we het Industriemuseum bekeken. Wat hebben ze daar veel, je gaat echt terug in de tijd. Alles staat keurig gerubriceerd opgesteld van elektra, gas naar brandweer of koffiemolens. Tess heeft in een oud winkeltje winkeljuffrouw gespeeld en aan ons havermout en rijst verkocht. Wij riepen regelmatig : “o weet je nog” en Jelte en Tess zeiden:  “kijk een telefoon met een draaischijf”.

Wat kan een mens allemaal meemaken in drie dagen tijd? Nou, om te beginnen heel veel. Op het laatste nippertje (de fietsen stonden al bijna aan de wal) is er een VIP busje geregeld voor een aantal mensen. Frans reserveerde direct voor ons een plekje, want fietsen met de kinderen achterop is toch iets minder relaxed dan in een VIP busje. We hebben een goede gids getroffen en, o ja dat heb ik nog niet verteld, we gaan naar Fort Sabina. Het fort is onderdeel van de Zuid Hollandse Waterlinie. Het oudste deel is door Napoleon gebouwd en verder door de Nederlanders. Het is een groot fort en er is dan ook veel te zien. Jelte en Tess mogen met musketten lopen en een treintje de hoek om rijden. We sluiten af met warme chocolademelk.

Zaterdag vertelde ik dat de erfgoedtoer is geopend, maar gisteren is de toer echt begonnen. Om 9 uur met zo hier en daar een toeter ter afscheid zijn de schepen van de kant los gekomen en richting sluis Veere gevaren. In de flats stonden de mensen op hun balkon te zwaaien en aan de wal waren ook uitzwaaiers gekomen. Wij hadden onze eigen uitzwaaiers, want Sjoerd en Anouk hebben Jelte en Tess gebracht. Handig hoor twee matroosjes erbij. Voor het zover was hebben we zondag met elkaar nog een stadswandeling gemaakt. In twee groepen met gidsen konden we genieten van een mooie wandeling met goede uitleg. Jammer van de regen, maar daar zijn paraplu’s voor gemaakt.

Donderdag varen we heerlijk door Zeeland. Lekker wijds over de Oosterschelde met mooi bruisend water aan de kont. Jammer, het is opkomend water en we hebben dan ook geen zeehondjes gezien. Er staat trouwens een stevige bries, witte schuimkopjes geven de golven aan en het buist zout water over ons heen. Gelukkig heb ik met een vooruitziende blik de ramen binnen en niet buiten gezeemd. Buiten komt wel als we stilliggen. Dwars van de Zeelandbrug als we oversteken komen de golven dwars in en liggen we vrolijk te schommelen. Alles op tijd veilig gezet en geen schade gekregen. We schutten de Zandkreeksluis door naar her Veerse meer. Er komt ons een houten Hoogaars met een spriettuig  zeilend tegemoet. Wat een mooi gezicht is dat. Op het Veerse meer zijn een paar plekken waar we als groot schip mogen vastmaken en gelukkig vinden we een plek met een flink eilandje; de Bastiaan de Langeplaat, waar we een wandeling hebben gemaakt. Prachtige bloemetjes hebben we gezien en op de app konden we zien hoe ze heten, onder andere de Moeraswesporchis. Orchideetjes in het wild zijn best wel bijzonder. We liggen midden in een kraamkamer… wat zeg ik nu? Jep een kraamkamer voor kwallen. Er zijn wel honderden kleine kwalletjes (niet rot bedoeld, maar die beesten heten nu eenmaal zo haha)

Het regent pijpenstelen, het water wast, zal de goede Sint wel komen nu het weer zo lelijk is.

Het is vroeg dag maandag. Om zeven uur gaan we het water uit, want onze werf is aan tij gebonden. Het schip wordt schoongespoten en Frans is al druk in de weer met het grijs van  de kop en kont verven. Ik zet de kaal gemaakte plekken in de menie en zo is het een vruchtbare dag.

We zijn bijna drie weken in onze thuishaven en er is veel gebeurd. Bezoek van de kinderen en kleinkinderen, naar de kapper en de huisarts en al van die dingen die “even” moeten gebeuren. De agenda loopt niet vol, maar rent vol. We zijn wezen hopplukken, want vroeger was Altena het eiland van de hop en de brouwerijtjes. Tegenwoordig is er een groep enthousiastelingen die dit weer terugbrengen op het eiland van Altena. Al een aantal jaren helpen we met hopplukken en daar we iets eerder terug waren hebben we maar weer meegedaan. Vroeg in de morgen wordt de hop geoogst en dan gaat het los met een aantal vrijwilligers die de hopbellen van de ranken plukken. Deze keer was er een amateur brouwer aanwezig die het brouwen liet zien.  In de middag ging de geplukte hop naar de brouwerij om het bier te maken.

Het is een leuke dag geweest bij het Hertog Reinout gemaal. De stoommachine werkte en daardoor kon het gemaal malen. Voor de kant, aan de andere kant van het steiger waar wij liggen, is de ketel van de stoomboot ook opgestookt en worden er rondvaartjes gemaakt. Wij krijgen aan de achterkant van het gemaal, onder een mooie tent een plek in de schaduw. Fijn met de blote voetjes in het gras, uitzicht op de landerijen en de koetjes en met livemuziek. Een gezellige man zong allerlei liedjes, van Johnny Cash, John Denver tot Wim Zonneveld en vele anderen. Het publiek was gezellig en geïnteresseerd. Al met al een topdag.