Het Wilhelminakanaal.

Gepubliceerd op 21 juli 2024 om 18:57

Frans heeft op de kaart zitten kijken en dan komen we tot de conclusie dat we geen Kempenkanalen gaan varen. We moeten dan veel sluizen schutten en dan bij Antwerpen richting Zeeland. Het kan, maar dan moeten we lange dagen maken. Als alternatief hebben we het Wilhelminakanaal gekozen. Hier zijn ook werkzaamheden aan een aantal sluizen, maar we hebben dan genoeg speling om op tijd terug te zijn om op te passen.( Anne heeft een geplande opname van een paar dagen en wij zijn dan bij de jongens.)

We wandelen sinds lang weer eens een flinke afstand. Op het land zijn de boeren uien aan het oogsten en wij rapen wat achterblijfsels op. Heerlijk verse uitjes. Als we een bocht omgaan zien we een witte kangoeroe… jawel witte kangoeroes, want er zijn er meerdere. Albinootjes; wit met rode oogjes, zo lief.  We zijn echt niet verdwaald naar Australië (in het wild kunnen ze volgens mij niet overleven). Later op een andere wandeling staan een paar ezeltjes. Zo lijkt het nog alsof we in Frankrijk zijn. Haha, het Wilhelminakanaal lijkt wel een wereldreis. Er zijn ook lama’s en reetjes. Het kanaal en de omgeving is typisch Brabant. Zandpaden, boerderijen, boomkwekerijen, heel veel groen, echt zoals je het zich voorstelt. Het is lang geleden dat we hier gevaren hebben en hebben dan ook geen spijt van deze keuze.

Tijdens het koken krijgen we een probleem met de generator. Hij slaat af en nu blijkt dat de impeller kapot is. Snel zet ik het eten in de ecostoof en Frans gaat aan de slag om de impeller te vervangen. Je zal het altijd zien; met dertig graden tijdens het koken gaat dat ding kapot. Vroeger ging de gasfles altijd leeg tijdens het koken of het douchen en als ik aan het naaien ben, is de spoel op, grr. Gelukkig is het snel verholpen en gaat de kip nog even op de kookplaat verder garen. Frans een plons koud water door zijn gezicht en we kunnen eten.

We bezoeken in Oirschot het museum , heel vriendelijk werden we ontvangen en het is een leuk museum. Frans zag veel dat hem deed denken aan zijn oudtante in Bavel. De plattebuiskachel en de kelder, de bedstee etc. De suppoost adviseerde nog om de basiliek te bezichtigen, dus dat hebben we ook maar gedaan. Gehoorzaam zijn we, vinden jullie niet? Op een klein stukje lopen ligt een boerderij die verse aardbeien verkoopt…daar moeten we heen, jammie.

Gisteren kregen we een knetterende onweersbui over ons heen met heel veel regen en windstoten. Het schip lag helemaal vol met bladeren en takken , vandaag maar spoelen. We liggen nu in Tilburg aan een laag kantje om wat onderhoud te doen.

Reactie plaatsen

Reacties

martin de borst
5 maanden geleden

wij camperen altijd kn oisterwijk en hebben langs het kanaal vele malen gefietst ,echt een hele mooie omgeving ,
ps sterkte voor anne 😘

Henk van Aggelen
5 maanden geleden

Leuk om te zien ik heb in de 50e en 60 e jaren daar veel gevaren met de Kraak van mijn oom en tante , die Brabantse rust en bij elke sluis allerlei lekkers van het land .de brug en sluiswachters hadden geen haast.als je geblazen had!