Het is vroeg dag maandag. Om zeven uur gaan we het water uit, want onze werf is aan tij gebonden. Het schip wordt schoongespoten en Frans is al druk in de weer met het grijs van de kop en kont verven. Ik zet de kaal gemaakte plekken in de menie en zo is het een vruchtbare dag.
Dinsdag komt de expert voor de keuring van de Talisman. Onze schepen hebben een certificaat nodig om te mogen varen. Wij gaan voor het uitgebreide certificaat, zodat we ook op de Rijn mogen varen. Je moet dan aan meer eisen voldoen. Inmiddels is het de derde keer dat we dit meemaken en hebben er dan ook niet zoveel zorgen over. De expert “klopt” het vlak en op plaatsen waar hij op zijn gehoor twijfelt wordt een stukje kaal gemaakt en wordt er elektronisch gemeten. Er is een hele verzameling van maten en strepen op het schip gekalkt. De speling op de schroefas wordt gemeten en het schip wordt doorgelopen en dan kijkt men naar veiligheid en degelijkheid. Bijvoorbeeld: onder de waterlijn stalen pijpen in plaats van slangen of pvc buizen. Als alles is onderzocht worden bij een kop koffie de scheepspapieren bekeken en vertelt de beste man dat we goedgekeurd zijn. Voor zeven jaar kunnen we weer varen. Verder is het vandaag regenachtig en ik besluit bij mijn “grote” zus en zwager op bezoek te gaan. Zij wonen tegenwoordig in Hendrik- Ido-Ambacht, dus een mooie gelegenheid hiervoor.
Woensdag is het een dag van keihard werken. Voorin het schip is William bezig een standpijp te maken voor de generator. Alweer een poging om ons terugkerend probleem van lucht in de leidingen van de generator op te lossen. Wilbert zorgt dat het onderwaterschip in de milieuvriendelijke teer en antifouling komt. Frans en ik schuren de romp boven water en deze wordt ook geverfd. De waterlijn moet afgezet en de ijken moeten erop geschilderd worden. Om vijf uur is alles gereed en zo kunnen we donderdag met het goede tij al het water in.
Op de werf wordt het schip verschrikkelijk smerig en we besluiten via de Dordtse Biesbosch terug te varen en dan daar een plekje te zoeken om te boenen. De brug aan het begin van het Wantij wordt gedraaid voor ons en de volgende brug gaat op speciale tijden, maar wordt dan ook gedraaid. Voor de spoorbrug wachten we tot het water voldoende gezakt is, zodat we eronderdoor kunnen. Na een stukje ligt er een zeiljachtje met een paar Engelsen erop en die hebben problemen. Ze roepen ons aan voor hulp. Het blijkt dat ze hun anker niet uit het water krijgen. Wij proberen het door het touw van het anker over te nemen en bij ons op de lier te zetten. Lier draaien, achteruit varen, maar helaas het lukt niet. Het touw is bijna doorgebroken en we besluiten te stoppen. Sneu voor de mensen, maar het anker haakt waarschijnlijk ergens achter. Voor Frans een beetje terug in zijn oude werk op de sleepboot. (al is duidelijk dat een sleepboot hier handiger voor is dan een schip). Een stukje verder gevaren komen we langs het huis van onze Elske, zij is aan het werk, maar onze schoonzoon werkt thuis en daarom kan ik toch gezellig zwaaien. Jochem stuurt een foto van ons voorbij varende schip. We gaan op de spudpalen liggen bij het griendkeetje. Hier kwam ik al als jong kind met de watergidsen. Sommige dikke wilgen wapperden met hun blaadjes: wat is ze groot geworden dat vrolijke kind. Haha. Na het boenen van het voorschip maken we een fijne wandeling. Mijn Biesbosch zeg ik altijd, heerlijk.
Vanmorgen heeft Frans het achterschip geboend en de Talisman zou kwispelen van geluk als ze dat zou kunnen. Wat is ze weer mooi en schoon. Op het gemak varen we na de koffie naar de Ottersluis, waar we doorschutten en de Nieuwe Merwede op varen naar Woerkum. Tijdens ons tochtje krijgen we een berichtje binnen en morgenmiddag gaan we weer varen, maar dan met de DD13. Zo blijven we bezig.
De Talisman zal in November weer los gaan om Sint Nicolaas te varen in Leerdam en Woerkum. Tot ziens allemaal.
Reactie plaatsen
Reacties