We zijn bijna drie weken in onze thuishaven en er is veel gebeurd. Bezoek van de kinderen en kleinkinderen, naar de kapper en de huisarts en al van die dingen die “even” moeten gebeuren. De agenda loopt niet vol, maar rent vol. We zijn wezen hopplukken, want vroeger was Altena het eiland van de hop en de brouwerijtjes. Tegenwoordig is er een groep enthousiastelingen die dit weer terugbrengen op het eiland van Altena. Al een aantal jaren helpen we met hopplukken en daar we iets eerder terug waren hebben we maar weer meegedaan. Vroeg in de morgen wordt de hop geoogst en dan gaat het los met een aantal vrijwilligers die de hopbellen van de ranken plukken. Deze keer was er een amateur brouwer aanwezig die het brouwen liet zien. In de middag ging de geplukte hop naar de brouwerij om het bier te maken.
Ook hebben we een afspraak gemaakt om naar de spudpaal te laten kijken en repareren. De afspraak staat op de woensdagochtend. Als we de dinsdag net thuis zijn van druk, druk, druk gaat de telefoon of het nu kan. Het koor van Frans belt af, er is nog een paar uur licht, dus ja we komen er aan. Gelukkig is het om de hoek op de Afgedamde Maas en zijn we er snel. Met een kraan wordt de paal uit zijn plek gehesen en op het ponton goed bekeken, gerepareerd wat krom was gegaan, nieuw touw voor de lier en verder zien we niets. Met de kraan terug aan boord en kijken of de sensor goed werkt en al de andere dingen. Alles doet het prima, we varen naar dieper water en laten de spudpaal zakken en hijsen hem weer op. Met elkaar hebben we alle scenario’s doorgelopen en mogelijkheden bedacht die de boosdoener zou zijn, maar we komen er niet uit. Waarschijnlijk een kromme volt en maar hopen dat het hierbij blijft. De service van Petro is trouwens prima.
Donderdag komt de olieboer naar de haven en gooien we de nodige gasolie in de tank, we gaan een nieuwe laptop kopen, want na onderzoek bleek de oude echt kapot en nu we toch het hele pensioen er aan het doorjagen zijn schaffen we ook een nieuwe tv aan. De oude kon het internet kijken niet goed aan en dat geeft ergernis.
Tussen alle bedrijven door heeft Frans een nachtkastje voor onze kleindochter Tess gemaakt. Dit wil ze graag voor haar verjaardag. “In de stijl van mijn kaptafel opa en met een laadje.” Gelukkig voor Tess is het op tijd klaar en mooi geworden.
Gisteren nog een dagje met een gezelschap op de Schokker Janus varen. De Janus is door een aantal vrijwilligers gerestaureerd. De schokker is een visserman die vroeger op de rivier voor anker lag en daar viste. Een bootje was erbij om te helpen de netten weg te brengen en de vis naar de haven te brengen of de vishaler zoals onze DD13 kwam de vis halen en bracht die naar de visafslag.
Morgenochtend om zeven uur gaat de Talisman het water uit voor onderhoud en de keuring die we moeten laten doen. Vanmorgen zijn we naar Tess haar verjaardag geweest en vanmiddag de motor gestart en naar Hendrik-Ido-Ambacht gevaren om klaar te liggen bij de werf. Hopen dat het mooi weer blijft, zodat er geverfd kan worden en ook hopen dat we weer goedgekeurd worden.
Jullie horen weer van ons. O ja, de motor start ook goed, dus ook de startknop in de stuurhut treitert maar een beetje.
Reactie plaatsen
Reacties
Zo, zo wat hebben jullie het druk!
Maar daar blijven, ons oudjes, jong bij 😉
Succes met de keuring 🍀