Ook bij St. Maartensvlotbrug is plek en daarom maken we vast om naar de Noordzee te kunnen lopen. Door de duinen en dan langs het strand en met de voetjes in het zilte nat. Ik kan het niet laten om schelpen te zoeken (dat kan bij ons Woerkumse strandje ook natuurlijk, haha) weer thuis maak ik een mobiel met de gevonden schatten.
Frans heeft zich nog eens over de kaart gebogen, we willen niet via Den Helder en nu heeft hij een stukje vaarwater gevonden waar we ook nog nooit geweest zijn. We varen naar Kolhorn, een dorpje dat vroeger aan de Zuiderzee lag, maar nu aan de rand van de Wieringermeerpolder. Geduld is een schone zaak hier. De bruggen laten draaien gaat niet vanzelf. Met de verrekijker telefoonnummers opzoeken, honderd keer roepen op een marifoonkanaal of fluitsignalen geven. Geeft niet we hebben geen haast en we zijn er gekomen. Vlakbij Kolhorn kwamen we midvaarwater kort voor een brug nog met veel geknars aan de grond. Gelukkig konden we vlot loskomen, maar Frans heeft wel even een melding gemaakt bij het waterschap en die belden vandaag dat ze op onderzoek uitgaan, want het hoort niet. Het was dan ook niet zomaar op een zandbankje of zo, maar er ligt waarschijnlijk iets in het water. Een heel mooi, kneuterig oud dorpje. Je waant je zo honderd jaar terug in de tijd. Het museum de Turfschuur zou gesloten zijn, maar als de deur open staat en we naar binnen gaan mogen we toch even rondkijken. In een andere turfschuur zit een watersportwinkel en die kunnen een stootwil repareren voor ons. Verdere winkels zijn hier trouwens niet.
Na het avondeten gaan we nog een rondje lopen. Frans heeft een route uitgestippeld en er zijn ook pijltjes die je kan volgen. Het begint al goed over een smal dijkje. Aan het eind een hek en als we die open doen…. Niks anders dan hoog riet. Gelukkig zijn wij wel wat gewend en slaan ons er gewoon doorheen. Af en toe lijkt er wel een pad te zijn, maar merendeel lopen we door het oerwoud. Heerlijk genieten vinden we dat.
Vandaag gaan we naar Middenmeer. Het waait hard, wel 6 beaufort, als we door de sluis zijn gegaan en vijf meter gezakt komen we in een kanaal met aan beide kanten bomen, zo hebben we aanzienlijk minder last van de wind. Ook in Middenmeer vinden we een plekje. In dit dorp zijn wel winkels en we gaan eerst maar eens op ontdekkingstocht, dan kunnen we morgen gaan inslaan. Zaterdag komt er familiebezoek, dus de kasten moeten gevuld.
Op het journaal zien we de problemen met wateroverlast in onder andere Limburg, Luik en Namen. Op de havenapp komen de berichten van onze thuishaven dat het water meer dan een meter op het steiger komt. De schepen moeten dan weer verhalen naar het drijvende steiger achterin de haven. Veel regen overal, stijgende rivieren, maar wij zitten hier goed. Het is wat grijs met zo nu en dan een waterig zonnetje wel veel wind dat dan weer wel.
Vandaag ook gebeld met Medemblik om een plekje te reserveren voor zaterdag.
Reactie plaatsen
Reacties
Leuke podcast Frans