Wandelen, fietsen, bloemen plukken ofwel genieten in la France. Frans gaat weer naar de Boulanger (bakker) om voor het ontbijt une baguette (stokbrood) te kopen.

Het hele weekeind zijn we in Quesnoy blijven liggen. Veel wandelen en op de fiets naar Lille. Over het jaagpad op zondagmorgen en DRUK. Het lijkt de Kalverstraat wel. Wandelaars, gezinnetjes met wegschietende kindjes, fietsers, wielrenners, joggers, honden en daar moet je tussendoor laveren, maar we leven nog. Lille, in het Nederlands heet het Rijsel. Vroeger hoorde het bij de Nederlanden. Als België en het noordelijk deel van Frankrijk nog bij Nederland hoorden, waren we bijna een groot land. Lille heeft een mooi historisch centrum en een citadel. In en om de citadel wordt veel gesport en gerecreëerd. Lekker bewegen en buiten zijn. Nou, na dertig kilometer fietsen en de hele dag door Lille lopen kan ik wel zeggen dat ook wij bewegen. We zien mooie straten, pleinen en gebouwen. Soms lopen zomaar een kerk binnen en de een is deels oud en deels heel modern. Een ander heeft een expositie van moderne kunst in het oude gebouw. Verrassend om allemaal te zien. Frans komt helemaal met zijn hoofd in de wolken. Ook komen we langs een grote reus en zijn huisje.

We gaan naar Harelbeke nadat Frans een interview heeft gegeven voor een project in regio Rotterdam. Het gaat over mensen die binding hebben met de Nieuwe Waterweg. In de middag nog online werken, maar met de avond kunnen we naar het beiaardconcert. We gaan op tijd weg, want de vorige keer dat we hier waren hebben we het begin gemist, omdat we de locatie (in een binnentuin) niet konden vinden. (weet je nog Audrey, haha) we komen over de brug bij een hellingbaan voor rolstoelen en daar zien we een oud mannetje tobben met zijn scootmobiel. Dit apparaat zit klem in de bocht van 180 graden. Welke ontwerper bedenkt iets zonder het uit te proberen. Natuurlijk helpen wij de man uit de problemen en gelukkig komen we nog op tijd aanlopen en dan… gaat de telefoon. Inbraakalarm. Terug naar boord dan maar weer en dan blijkt het loos alarm te zijn gelukkig. Weer richting concert en we schuiven een klein beetje te laat aan. Het voordeel is dat je buiten bent en het niet zo opvalt. Sprankelende muziek met o.a. de vijfde van Beethoven en Schubert een heerlijk zonnetje, een mooie avond.

Werk aan de winkel! In Sas ven Gent vlakbij de Belgische grens hebben we het stokanker en de davit aan dek gelegd. Dit is omdat we anders te hoog zijn voor tunnels in Frankrijk en soms ook bruggen. Ook heeft Frans een vaarvignet aangeschaft en dat kan tegenwoordig heel modern digitaal. Aanvragen, betalen klaar. Ook geen sticker meer om op het raam te plakken en het werkt, want zodra we de eerste brug opriepen in België werd ernaar gevraagd en vonden ze in hun computer ons vignet. Zo goed dit.

Zilte geur, bruisend schroefwater, mooie wolken en Zeeuws licht, dat is Zeeland en daar hou ik van.  We varen over de Oosterschelde naar het Veerse meer. Jammer genoeg is het tij verkeerd om de zeehondjes te zien luieren op de platen. Op het Veerse meer liggen een aantal eilandjes en bij één daarvan staan palen voor grote schepen. Er ligt aan het steigertje alleen een Duits jacht ( wel een mooie trouwens) dus hebben we het eilandje bijna voor onszelf. De avondwandeling is niet zolang, of we hadden het eilandje een aantal keer rond moeten lopen, maar dan gaan we op een paar hamsters in een loopratje lijken, haha. Wel een gezellig praatje gehad met onze Duitse mede  “eilandbewoners”.

Zonder problemen zijn we de Wolwevershaven binnengekomen en dat is lang geleden. Hier is de geboorteplek van Frans en ook van Sjoerd en Kirsten. (nou ja niet helemaal, want allen zijn aan de wal geboren, maar dan rap aan boord van de sleepboot) Sjoerd en Elske zijn hier vanaf de Talisman het huwelijksbootje ingestapt. Veel zoete herinneringen dus, want door de jaren heen zijn we vaak door het Damiatebruggetje de haven in en uit gevaren.

Dinsdagmiddag na nog wat museumtaken zijn we om half twee onder uitgeleide van haven- en buurtbewoners aan onze reis begonnen. Het plan is om eindelijk weer eens naar Frankrijk te gaan. De laatste jaren kwam er steeds iets tussen, maar nu hopen we langs Parijs naar de rivier de Yonne en de stad Auxerre te varen. Let wel het is een plan. De reis is het doel en niet de eventuele eindbestemming. Je weet tenslotte nooit wat je tegenkomt onderweg. Het kan een prachtige plek zijn die we graag beter willen bekijken , of pech met het een of ander, we zien wel en laten ons verrassen.

Het mag weer, Dordt in Stoom gaat door! Na wat problemen in de organisatie komt toch het verlossende ja, de Talisman is welkom bij de vlootschouw en Dordt in Stoom. Vrijdagmorgen vertrekken we in gezelschap van de DD13 en een handvol zalmschouwen naar Dordt. We lijken moeder de gans wel met haar kuikens, haha. Net voordat de hoosbui losbarst liggen we op onze plek. In de namiddag loopt ons scheepje vol met kinderen en kleinkinderen.

Stralend weer, stralende mensen een prachtige Biesbosch, duidelijk een geslaagd evenement.

Dit paasweekeind is er een evenement in de Biesbosch omdat het 600 jaar (eigenlijk 601 jaar, maar ja Corona hè) geleden is dat de Biesbosch is ontstaan toen het land door de St. Elizabethvloed onderliep. Wij doen met een aantal historische schepen hieraan mee en gaan met een deklast rijshout de Biesbosch in.

Dit jaar duurt het lang voor het verwachtte mailtje komt. Helpen om Sint naar Leerdam te brengen.  Nu is het  Sinterklaastijd en net als afgelopen jaar is alles twijfelachtig en onzeker. Mag de Sint aankomen of niet? , misschien aangepast? Het gaat gelukkig door, maar wel met aanpassingen.

Zoals ik al eerder vertelde hebben we wat problemen met de generator. Een afspraak in Sliedrecht gemaakt bij Drinkwaard om er naar te laten kijken. Vanmorgen om acht uur aanwezig zijn in de haven aan het kaaitje. Eh…… dan is het wel lekker als we woensdag gaan, want anders moeten we wel heel vroeg op. Prima, maar woensdag stond ook al aardig vol. Om half negen Frans met kleinzoon Lasse mee naar school. In het kader van de Kinderboekenweek werd er aan ouders gevraagd om over je beroep te vertellen. Aangezien er niet zoveel ouders zich melden was opa van harte welkom om over Rijkswaterstaat te vertellen. Ik zou om kwart over negen met Anne naar het peuterzwemmen gaan en in het begin van de middag mocht Niels diploma zwemmen. Na dit zwemmen (het diploma is gehaald!) rap naar Woerkum terug en het schip los gemaakt en met het stroompje mee naar Sliedrecht gevaren en afgemeerd aan de kade bij Drinkwaard.