Woensdag maken we een lange vaardag. Donderdag is het Quatorze Juliet een grote feestdag in Frankrijk en dan ligt bijna alles stil. Geen bakker, geen sluizen etc. Het is ook een warme dag, dus buiten spelen is ook niet echt mogelijk in de zon. Kindertjes spelen en knutselen binnen en wij gaan van sluisje naar sluisje. Omlaag- omhoog en vise versa. Ook krijgen we weer een tunnel, maar deze keer is die maar 1 kilometer lang. Na de tunnel kunnen we bij een publieke kade bij een silo water laden. De slang moet wel verlengd worden en dan kolkt het naar binnen. In een mum van tijd zit de tank vol en kunnen we verder.
Ik wil erg graag een plekje in de schaduw, omdat we ook een dag stil gaan liggen en dat valt nog niet mee. Bij Noyon liggen we vol in de zon en krijg ik vervelende herinneringen van zes jaar geleden. Toen waren de aanslagen in Frankrijk geweest en wij zaten op ons terras met Niels en Lasse (toen een baby van 6 weken) en aan de wal liepen gasten te patrouilleren met een luchtdrukgeweer. Niet echt prettig. Nog twee sluizen verder vinden we een plekje in de schaduw tussen twee bruggen in. Helaas is er één een spoorbrug. Voor nu liggen we goed en morgen kijken we wel.
Elske en Jochem maken een wandelingetje en zien een plekje net in het Canal lateral à l’Oise in en in de schaduw, dus daar varen we donderdag naar toe.
Het vuurwerk horen we wel, maar kunnen het niet zien, nou ja ook niet erg. Het wordt een heerlijke dag. Elske en Jochem halen de auto en wij spelen met de kinderen. We gaan naar het dorp, maar hier zijn geen feesten te bekennen. Na de pannenkoeken (gebakken op het vuurduveltje) houden we een waterballet. Wat een lol en we koelen fijn af.
Vrijdag varen we door naar Longueil- Annel een schippersstadje met een schippersmuseum en de sluis in het hart van het dorp. De Talismanwordt weer bevoorraad nu er een auto tot onze beschikking is en alweer een waterballet.
Vandaag vertrekken onze kids naar Nederland en wordt het stil op de Talisman. Wij starten de Deutz en varen een stukje de Oise af, draaien de Aisne in en meren af bij Choisy-au-Bac, een leuk dorpje en hiervandaan kunnen we op de fiets naar Compiègne. Een mooie stad met oude gebouwen. Door het bos fietsen we terug. Dat gaat hier niet over fietspaden, maar iets dat op een weggetje lijkt. Wel leuk, alleen heb ik het gevoel dat mijn nieren op de plek van mijn middenrif zitten en mijn mond op mijn voorhoofd, haha.
Er is een pizzeria dicht bij en dan is het wel heel verleidelijk om dit te eten. Twee pizza’s is duidelijk teveel. We eten allebei een halve. Twee pubers zijn aan het zwemmen (en pubers hebben altijd honger) dus ik vraag of ze pizza willen en dat is niet tegen dovemans oren gezegd. Die pizza moet er afgelopen worden en we gaan voor een rondje dorp. Dan zien we een paadje dat er aantrekkelijk uitziet en naar een kapelletje midden in het bos leidt. We lopen nog verder door het bos en langs de oevers van de Oise en komen na 7 kilometer weer thuis. Gelukkig kwamen we nog een café/ crêperie tegen waar we wat konden drinken. Nu zit ik onder ons zonnetentje in het donker dit verhaaltje te vertellen.
Reactie plaatsen
Reacties
Haha die fanatieke blik terwijl je Niels nat maakt! We hebben enorm genoten, heerlijke week was het.
Hallo Frans, Mooi reisverslag. Ik volg je op de voet, en natuurlijk heel mooie foto’s. Fijne vakantie en een goed reis.
Heerlijk om jullie belenissen te lezen, wat een avontuur. Ik ga er altijd even lekker voor zitten. Gezellig met de kinders, wat zullen die een leuke herinneringen g hebben aan zulke vakanties bij opa en oma. Geniet nog lekker en blijf uit de zon hé. Lieve groetjes van ons.