Wandelen, fietsen, bloemen plukken ofwel genieten in la France. Frans gaat weer naar de Boulanger (bakker) om voor het ontbijt une baguette (stokbrood) te kopen.
Het vaarwater is hier niet zo breed en de schepen worden groter en groter. Om rond te gaan (keren) zijn er op verschillende plaatsen zwaaikommen. (niet om te wuiven, haha) dit wordt aangegeven met een blauw bord met pijlen erop.
Bij Douai, een echte schippersstad, ligt het bijna vol met allerlei spitsen. Hele mooie en hele lelijke. Eigenlijk is het zo, je koopt iets in Frankrijk, knapt het eventueel op en doe er vervolgens niets meer aan. (de goede daargelaten) bouw je een nieuw huis naast het oude dan laat je dat oude gewoon vervallen.
Woensdagavond zitten we lekker naar de finale van het perfecte plaatje te kijken en dan is het internet op. Knap balen. Voor ons vertrek uit Woerkum hebben we onze digitenne opgezegd, omdat we niet meer tevreden zijn. Met unlimited internet kijken we dus heel modern online tegenwoordig. Beetje jammer dat unlimited buiten Nederland dus wel beperkt is. Gelukkig hebben we bij kunnen kopen, anders had ik ook ons blog niet meer kunnen bijhouden. Televisie kijken doen we maar niet meer. Het is toch te mooi om binnen te zitten.
We liggen nu bij Arleux, een stadje aan het begin van Canal du Nord. Het stadje is bekend om de gerookte knoflook, zó lekker. Vroeger werd de knoflook gerookt boven turf uit de moerrassen bij Arleux. Bij een heel klein winkeltje hebben we al nieuwe oogst kunnen kopen. Het eerste weekeind van september is er een speciale gerookte knoflookmarkt. We hebben een vlecht in de keuken hangen en het hele ruim ruikt naar de rookgeur.
Vandaag hebben we eerst ijverig gepoetst en geschuurd en daarna op de fiets de omgeving met de moerassen bekijken. De afgelopen week hebben we al gewandeld over een Mieke paadje, haha klimmen en klauteren. Vandaag heeft Frans een fietsroute uitgezet en ook nu gaat het over de ons bekende, onverharde en hobbelige weggetjes. Een mountainbike zou eigenlijk beter zijn, maar onze fietsen zijn inmiddels wel wat gewend. Ook gaan we een menhir bekijken, maar helaas zien we alleen het topje, want het pad is ingezaaid met graan.
Morgen krijgen we kinderen en kleinkinderen op bezoek. Dat wordt genieten!!!
Reactie plaatsen
Reacties