Parijs!

Gepubliceerd op 23 juli 2022 om 21:43

We kronkelen samen met de Seine naar en door Parijs. De Seine heeft heel grote lussen en zo kan het zijn dat we maar een paar kilometer hemelsbreed van de Eiffeltoren verwijderd zijn, maar dat het nog een paar uur duurt tot we daar daadwerkelijk langsvaren. We hebben geen duidelijk plan voor Parijs. We hebben gehoord dat je niet meer zo gemakkelijk ergens kan liggen. Als we een plekje zien dat ons wat lijkt maken we vast en als ik op google maps kijk zie ik dat het twee uur lopen is naar de Eiffeltoren. We zitten precies in een bocht die ver van het centrum afligt, dit wordt hem dus niet. Los maar weer en verder. Vergeleken met 6 jaar geleden is het een stuk drukker geworden. Het water wordt wit gevaren door passagiersboten (en deze zitten tjokvol) en ook de beroepsvaart is goed aanwezig. Parijs heeft het vervoer per water ontdekt en er zijn verscheidene overslagplaatsen.

Mijn ogen maken overuren en mijn nek draait steeds rond. Wat is er veel te zien in zo’n wereldstad. Er wordt veel gebouwd en we zien wel veranderingen, maar het moment dat je de Eiffeltoren ziet blijft toch van: wow…. we varen door Parijs. Ook de ligplaatsen die we de vorige keer hebben gebruikt kunnen niet meer. Ook hier alleen voor passagiersschepen.

We besluiten om op het gemakje door te varen en dan de Marne op te gaan en door de eerste sluis af te meren. Eerst echter nog de Pont Alexander, een prachtige brug waar Sjoerd twaalf jaar geleden is afgestapt om een legendarisch mooie foto te maken. Natuurlijk komen we ook langs de Notre Dame. Wat triest dat hij een jaar of drie geleden is afgebrand. Hij staat dan ook in de steigers met een hek eromheen. Als een echte toerist loop ik steeds over dek om foto’s te maken en zo komen we dan bij de Marne. We schutten door de sluis en vinden een plek waar we op de spudpalen kunnen liggen en ook nog eens in de schaduw. Het blijkt dat we hiervandaan maar zeven en een halve kilometer van de Notre Dame liggen.

Vrijdag brengt Frans dan ook de fietsen aan de wal en vertrekken we naar de big city. Het wordt een link fietstochtje. Volgens mij rijden we over de snelweg, maar af en toe is er toch een stukje fietspad. Erg gelukkig worden we hier niet van, er hoeft maar één idioot tekort langs te rijden of einde verhaal. Toch zien we ook mensen op elektrische stepjes (die zijn hier erg geliefd) en op de fiets, dus is het niet zo raar wat we doen. Op de terugweg zoeken we in ieder geval een andere route.

De hele dag geven ze droog en warm weer op, maar dan opeens begint het te regenen. Wij zijn geen watjes, maar kijken toch even op buienradar en ja hoor: een heel regen-, en onweerpakket komt over ons heen. In een souvenirwinkel kopen we poncho’s en die hebben we vijf minuten aan en dan is het weer droog. Buienradar sloeg de plank mis. Haha, hebben wij wel mooie poncho’s met de Eiffeltoren erop.

We zetten de fietsen bij het Arsenaal. Daar is ook de jachthaven en het begin van de tunnel onder de Bastille door. We wandelen hier een route en verlengen die met de twee eilanden in de Seine. Hier staat de Notre Dame en ondanks de brand of misschien juist wel dankzij de brand is het woest druk met toeristen. Er hangen op de hekken grote foto’s van de brand en de restauratie. Je kan er nog niet naar binnen.

Wat wij niet wisten is dat op de punt van het eiland bij de Notre Dame een herdenkingsplek is voor alle deporteerden in de 2e Wereldoorlog. Niet alleen Joden, maar ook alle anderen. Heel indrukwekkend en een mooi monument.

Vandaag varen we de Marne weer af en gaan de Seine weer op. Vanaf hier is het twaalf jaar geleden dat we hier gevaren hebben. Zes jaar geleden zijn we de Marne opgegaan. Onderweg komen we het schip van een vorige buurman tegen dat indertijd naar Parijs is verkocht. Snel een foto maken en door Appen. Bij Ecluse D’Evry schutten we door en maken vast. Het is 28 graden en daarom besluiten we om te gaan fietsen in plaats van wandelen. Fijn naar het bos. Alleen blijkt dat bos op een plateau te liggen en moeten we eerst tegen een heuvel op en wind tegen. Gelukkig is het een leuke fietstocht en als je naar boven moet fietsen ga je ook weer op de terugweg omlaag. Dat doen we dan ook met een bloedgang omlaag. Wind door de haren en gaan, Yes.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.