Zo, we liggen in Berlijn; de bestemming die we gekozen hebben van het jaar, MAAARRR…..

Via een mooie route varen we naar Brandenburg en we vinden nog een prachtige afmeerplek ook. De belangstelling voor ons scheepje blijft groot. We krijgen er bijna rode wangetjes van. Er komt een rondvaartboot langs en die toetert een paar keer. O jee denk je dan, we liggen op zijn plaats en moeten snel wegwezen. Niks hoor met de luidspreker roept hij knoeperhard over het water dat we een prachtig schip hebben. Lachen toch. Brandenburg is een leuke stad en is gebouwd op drie eilandjes. De Altstad, Neustad en Dom. Als we een kerk binnenlopen is die verrassend mooi en oud. We mogen naar boven de toren in en dat is een weg via vele trappetjes en natuurlijk langs de klokken en prachtige houten verbindingen waaruit de toren is opgebouwd. Er is in de kerk ook een oude bibliotheek. Door rode stenen is aangegeven op de weg, waar vroeger de stadsmuur heeft gestaan. Na een wandeling door de Altstad en de Neustad komen we terug aan boord en we zitten gezellig op een bankje en dan zie ik een klein bordje aan de walkant van een afmeerbord. Blijkt dat we daar 1.90 Euro per meter moeten betalen. Er is helemaal niets, geen stroom of afvalbak te bekennen. Om hiervoor ruim 50,- euro te betalen…. daar hebben we geen zin in en vertrekken naar een plek dichtbij de sluis. Hier komt de buurman vertellen dat we langer moeten blijven, omdat de stad zo mooi is en omdat hij ons een mooi uitzicht vindt om naar te kijken.

Wat gebeurt er toch? De hele tijd varen we over het Mittellandkanaal met bossen en landerijen naast ons. Ik vertelde al eerder, het is net een boswandeling maken. Nu is het opeens een recht kanaal ontdaan van het mooie groen. Dit is saai. Is dit nog een gevolg van het voormalige Oostblok? We komen bij het aquaduct en maken vast achter een bak en vóór een sportbootplek. Hier staat op een bord dat sportboten moeten melden bij de sluis en wachten om in konvooi verder te varen. Wij gaan eerst maar eens even een wandelingetje maken langs dit fraaie kunstwerk. Waarom deze nu smaller is gemaakt dan die bij Minden? Het zal wel een geldkwestie zijn. Maar het is een beetje jammer dat schepen elkaar hier nu niet tegen mogen komen. De Elbe stroomt flink onder het aquaduct door en ziet eruit als een mooie rivier. Als we terug zijn bij de Talisman dan starten we de motor, kijken op AIS en roepen via kanaal 10 dat we eraan komen. Er is geen schip te bekennen. Bij de sluis meldt Frans ons en moeten we vastmaken op de sportbootplek en wachten tot we geroepen worden. (Dit klinkt best sacherijnig) Deze sluis laat ons negentien meter naar beneden gaan. Joepie… er zijn drijvende bolders dus dat scheelt een hoop werk. Bij een vorige met een verval van vijftien meter, moesten we steeds overpakken en was het hard werken geblazen in de zon. Nu komen we op het gemakje lekker in de schaduw en bij het uitvaren krijgt Frans nog een berisping dat hij zich de volgende keer echt moet melden voor we het aquaduct op varen. Hij vertelt vriendelijk dat hij op AIS gekeken heeft en geroepen op kanaal 10, maar nee dat telt niet. Oké niet meer ondeugend zijn , haha. Ik denk bij sportboot aan een jachtje en dat is onze dame niet. Nee deze is varend erfgoed! Einde van het Mittellandkanaal.

Het is gelukt om een kaart voor de elektra te scoren. Op sluis Anderten door heel vriendelijke mensen geholpen. Beetje jammer dat de eerst volgende ligplaats geen elektriciteitskasten heeft, haha. Verder werkt het goed en ook water kunnen we zo kopen. Deze sluis ligt 65 meter boven de zeespiegel en bij de volgende sluis gaan we alweer zakken. Weten jullie dat dit kanaal pas sinds 2017 volledig in gebruik is? Door de tweede wereldoorlog is de boel bij Maagdenburg stil komen te liggen en na de oorlog had het voormalig Oostblok geen interesse.

Nou de lange wandeling door het veengebied is er gekomen hoor. Wat een prachtige omgeving en leuk: drie uitkijktorens, zodat je ook een goed overzicht krijg van het gehele gebied. We hebben gelezen dat de Kraanvogel daar voorkomt, maar helaas deze was op vakantie. Wel veel andere vogels en vlinders gezien.

Nog even terugkomen op de molen bij Hörstel die zo bijzonder is. Nou het was leuk, maar wij hadden een heel ingenieus systeem verwacht voor de waterkracht waarnaar hij is omgebouwd, maar dat was er niet. Wel heel vriendelijke mensen en een mooie fietstocht. We zijn nog langs een andere molen gefietst ook, dus het was bijna Kinderdijk, haha.

De lucht is zwaar van de geur die de Lindebloesem levert. Er staan hier gigantisch veel Lindebomen en ze staan allemaal in bloei. Jullie snappen vast wel dat wij verse lindebloesemthee drinken. Verder is het druk met langs scherende zwaluwtjes en kwikkende kwikstaartjes. Wat een heerlijkheid om zo dicht bij de natuur te mogen leven. Varen op zondag is met mooi weer even anders dan op andere dagen. Overal langs het kanaal stikt het van de zwemmers, suppers en wat er al kan drijven. Reuze gezellig en dat wordt de mensen van harte gegund om in het water te spelen en sporten met deze warmte, maar…velen vergeten in hun spetterend enthousiasme dat er ook schepen varen. Wij zijn maar klein en varen op ons gemakje. Nou ja gemakje is er vandaag niet bij. Het is heel geconcentreerd varen, want je wordt af en toe gek van alles dat er voor je kop komt. Vooral suppers zijn onberekenbaar. Onze collega’s uit de beroepsvaart moeten toch regelmatig met zweet in de handen zitten. Beste watersporters die dit lezen, bedenk dat de schepen van nu snel varen, groot zijn en veel zuiging geven. Zwem met een duidelijk drijflichaam bij je en wees duidelijk met wat je van plan bent te gaan doen. Ga dus niet vlak voor de kop van een schip naar het midden van het kanaal peddelen, maar laat zien dat je naar de kant stuurt.

We zijn vertrokken van Ravenstein en vlot doorgevaren naar sluis Weurt. Sluis Weurt is gestremd tot 12.00 uur en wij komen er aan om kwart voor twaalf en passen gelijk bij de eerste schutting. Bofkonten zijn we. We draaien de Waal op (later de Rijn) en nu komt het echte werk. Stampen tegen de stroom in tot we bij de Vluchthaven Lobith zijn. Hier vinden we een plekje bij een tankertje opzij en lopen dan even het stadje in. Op de boulevard lekker een ijsje eten en kijken naar de schepen (die zien we tenslotte anders nooit, haha).

Gisteren is onze zomerreis van dit jaar dan echt van start gegaan. Na een pittig weekje konden de trossen los en werden we door onze buren in de haven en aan de wal uitgezwaaid.

Donderdag zijn broer en zus met hondje aan boord gekomen om mee te gaan naar de havenstaddagen in Gouda. Keurig op tijd ondanks de files waren ze aan boord en konden we met gunstig tij naar Gouda vertrekken. We kregen een mooi plekje in de schaduw toegewezen en dat is met deze temperaturen best prettig.

Na de winter begint het vaarseizoen weer. Dit betekent niet dat er in de winter niets is gebeurd op de Talisman hoor. In februari heeft Frans de zijden van het schip buitenboord afgestoken en in de verf gezet en daarna zijn we binnen aan de slag gegaan. Na 16 jaar aan boord wonen kom je toch echt aan verfklusjes toe. Als eerste de stuurhut onder handen genomen. Eerst strippen en dan schuren en schilderen. Hierna de roef en ook de watertank moet schoongemaakt. Hiervoor moet een deel van de betimmering weggehaald worden. Tank open maken en Frans in zwembroek naar binnen met een doek en soppen maar. Gelukkig is onze tank van roestvrij staal en na een sopbeurt ziet hij er dan ook weer als nieuw uit. Het halletje ook gelijk in een nieuwe laag verf en voilà… ook weer netjes. De rest van het ruim komt na de werfbeurt dit najaar aan de beurt, omdat een schip dat uit het water wordt gehaald vreemde krachten krijgt te verduren en er scheurtjes in de kit enzo kunnen komen. Beter even wachten dus dan alles twee keer doen.

Ik heb jullie al verteld dat we deze week een afspraakje hebben met Sinterklaas. De afspraak is; dat we zaterdagochtend een loopplank neerleggen op het passantensteiger in de Historische haven van Woudrichem (de goede man is tenslotte al een dagje ouder en heeft een stapje extra nodig) en dan na de lunch gaan we varen naar de opstapplaats waar alle Pieten en de Sint aan boord komen. Deze keer worden we vergezeld door Elske en haar gezin. Voor de kleintjes duurt het best lang voor het vier uur is en ze zitten dan ook al vroeg op de uitkijk. Gelukkig moet het schip ook versierd worden met vlaggetjes en lichtjes en kunnen ze daar bij helpen.