Via een mooie route varen we naar Brandenburg en we vinden nog een prachtige afmeerplek ook. De belangstelling voor ons scheepje blijft groot. We krijgen er bijna rode wangetjes van. Er komt een rondvaartboot langs en die toetert een paar keer. O jee denk je dan, we liggen op zijn plaats en moeten snel wegwezen. Niks hoor met de luidspreker roept hij knoeperhard over het water dat we een prachtig schip hebben. Lachen toch. Brandenburg is een leuke stad en is gebouwd op drie eilandjes. De Altstad, Neustad en Dom. Als we een kerk binnenlopen is die verrassend mooi en oud. We mogen naar boven de toren in en dat is een weg via vele trappetjes en natuurlijk langs de klokken en prachtige houten verbindingen waaruit de toren is opgebouwd. Er is in de kerk ook een oude bibliotheek. Door rode stenen is aangegeven op de weg, waar vroeger de stadsmuur heeft gestaan. Na een wandeling door de Altstad en de Neustad komen we terug aan boord en we zitten gezellig op een bankje en dan zie ik een klein bordje aan de walkant van een afmeerbord. Blijkt dat we daar 1.90 Euro per meter moeten betalen. Er is helemaal niets, geen stroom of afvalbak te bekennen. Om hiervoor ruim 50,- euro te betalen…. daar hebben we geen zin in en vertrekken naar een plek dichtbij de sluis. Hier komt de buurman vertellen dat we langer moeten blijven, omdat de stad zo mooi is en omdat hij ons een mooi uitzicht vindt om naar te kijken.
De volgende stop is op de Havel bij kilometer 50. In de schaduw op het meer en allemaal mogelijkheden om de zijplassen en kreken te ontdekken. De kano gaat te water en we gaan OP AVONTUUR. Sprookjesachtig mooi is het hier en ik verzucht het lijkt de Biesbosch wel. Zelfs het bruggetje van St. Jan lijkt er te zijn. Waarop Frans reageert met: dan hoeven we een volgende keer ook niet zo ver weg te gaan, haha de grapjas. We zien weer van alles aan flora en fauna en veel beversporen. Hierom gaan we in de avond met de jol op pad. We varen wel een uur lang en zien geen bever, maar als we op het bankje op het voordek zitten komt er een tevoorschijn. We kunnen goed zien hoe hij een tak groen pakt en hem lekker gaat zitten oppeuzelen. Ook knabbelt hij aan takken, maar als er een speedboot aankomt duikt hij snel onder. Gelukkig even later is de bever er weer. Het is een avondvullend programma en leuker dan televisie.
Het is weer knap warm en daarom besluiten we nog fijn een dag op dit mooie meer te blijven liggen. Ook zagen we een bijzondere nachtvlinder. Deze lijkt op eikenschors en toen Frans ertegen tikte, omdat hij weg moest om het zonnescherm op te ruimen veranderde dit beestje. Hij kreeg een rode vlek met oogjes erop. Dit is om af te schrikken. Hij heet Pauwoogpijlstaart.
Vandaag zijn we naar de noordkant van Potsdam, een voorstad van Berlijn gevaren en nu zijn we de geschiedenis ingedoken. Kort voor onze kop staat een oud gebouwtje dat vroeger gebruikt werd als douanehuisje. Hier lag dwars over het kanaal een barricade waar schepen eerst gecontroleerd werden voor ze de grens naar West Berlijn over mochten. De officiële grens ligt nog een kilometer verderop. Vast en zeker om de ruimte te hebben om schepen die ertussendoor sneaken alsnog tegen te houden. We lopen door een park met paleizen en kasten van huizen. Op Schloss Cecilienhof is na de Tweede Wereldoorlog het akkoord van Potsdam gesloten tussen de Russen, Amerikanen en Britten. We konden de conferentiezaal en de werkkamers van de hoge heren Churchill, Truman, en Stalin bewonderen.
Het laatste stuk naar Berlijn moet gevaren worden, want we hebben met onze Kirsten dinsdag in Berlijn afgesproken. Ook hebben we contact gehad met Dennis en zijn lief. Dennis is jarenlang ons zomerkind geweest via Europa Kinderhulp en hij woont in Oost Berlijn.
Reactie plaatsen
Reacties
super plekje daar vlakbij sloss cecilienhof geniet er van
Wat een mooie reis maken jullie! Wij zijn ook in Potsdam geweest en beleven het opnieuw door jouw verhaal Mieke, je schrijft erg leuk.
Doe dinsdag de groetjes aan onze schoondochter. 😘