Zilte geur, bruisend schroefwater, mooie wolken en Zeeuws licht, dat is Zeeland en daar hou ik van.  We varen over de Oosterschelde naar het Veerse meer. Jammer genoeg is het tij verkeerd om de zeehondjes te zien luieren op de platen. Op het Veerse meer liggen een aantal eilandjes en bij één daarvan staan palen voor grote schepen. Er ligt aan het steigertje alleen een Duits jacht ( wel een mooie trouwens) dus hebben we het eilandje bijna voor onszelf. De avondwandeling is niet zolang, of we hadden het eilandje een aantal keer rond moeten lopen, maar dan gaan we op een paar hamsters in een loopratje lijken, haha. Wel een gezellig praatje gehad met onze Duitse mede  “eilandbewoners”.

Zonder problemen zijn we de Wolwevershaven binnengekomen en dat is lang geleden. Hier is de geboorteplek van Frans en ook van Sjoerd en Kirsten. (nou ja niet helemaal, want allen zijn aan de wal geboren, maar dan rap aan boord van de sleepboot) Sjoerd en Elske zijn hier vanaf de Talisman het huwelijksbootje ingestapt. Veel zoete herinneringen dus, want door de jaren heen zijn we vaak door het Damiatebruggetje de haven in en uit gevaren.

Dinsdagmiddag na nog wat museumtaken zijn we om half twee onder uitgeleide van haven- en buurtbewoners aan onze reis begonnen. Het plan is om eindelijk weer eens naar Frankrijk te gaan. De laatste jaren kwam er steeds iets tussen, maar nu hopen we langs Parijs naar de rivier de Yonne en de stad Auxerre te varen. Let wel het is een plan. De reis is het doel en niet de eventuele eindbestemming. Je weet tenslotte nooit wat je tegenkomt onderweg. Het kan een prachtige plek zijn die we graag beter willen bekijken , of pech met het een of ander, we zien wel en laten ons verrassen.

Het mag weer, Dordt in Stoom gaat door! Na wat problemen in de organisatie komt toch het verlossende ja, de Talisman is welkom bij de vlootschouw en Dordt in Stoom. Vrijdagmorgen vertrekken we in gezelschap van de DD13 en een handvol zalmschouwen naar Dordt. We lijken moeder de gans wel met haar kuikens, haha. Net voordat de hoosbui losbarst liggen we op onze plek. In de namiddag loopt ons scheepje vol met kinderen en kleinkinderen.

Stralend weer, stralende mensen een prachtige Biesbosch, duidelijk een geslaagd evenement.

Dit paasweekeind is er een evenement in de Biesbosch omdat het 600 jaar (eigenlijk 601 jaar, maar ja Corona hè) geleden is dat de Biesbosch is ontstaan toen het land door de St. Elizabethvloed onderliep. Wij doen met een aantal historische schepen hieraan mee en gaan met een deklast rijshout de Biesbosch in.

Dit jaar duurt het lang voor het verwachtte mailtje komt. Helpen om Sint naar Leerdam te brengen.  Nu is het  Sinterklaastijd en net als afgelopen jaar is alles twijfelachtig en onzeker. Mag de Sint aankomen of niet? , misschien aangepast? Het gaat gelukkig door, maar wel met aanpassingen.

Zoals ik al eerder vertelde hebben we wat problemen met de generator. Een afspraak in Sliedrecht gemaakt bij Drinkwaard om er naar te laten kijken. Vanmorgen om acht uur aanwezig zijn in de haven aan het kaaitje. Eh…… dan is het wel lekker als we woensdag gaan, want anders moeten we wel heel vroeg op. Prima, maar woensdag stond ook al aardig vol. Om half negen Frans met kleinzoon Lasse mee naar school. In het kader van de Kinderboekenweek werd er aan ouders gevraagd om over je beroep te vertellen. Aangezien er niet zoveel ouders zich melden was opa van harte welkom om over Rijkswaterstaat te vertellen. Ik zou om kwart over negen met Anne naar het peuterzwemmen gaan en in het begin van de middag mocht Niels diploma zwemmen. Na dit zwemmen (het diploma is gehaald!) rap naar Woerkum terug en het schip los gemaakt en met het stroompje mee naar Sliedrecht gevaren en afgemeerd aan de kade bij Drinkwaard.

Vandaag net na het middaguur ligt de Talisman afgemeerd in de Stadshaven van Woerkum. De zomerreis van 2021 is over en voorbij, maar eerst gaan we nog even terug naar het laatste stukje van onze reis.

Pff.. leuk zo’n stad Antwerpen, heul veul stapjes laten we hier achter. Uitgebreid door de stad gelopen en mooie en minder mooie gebouwen gezien. Natuurlijk op de Groenplaats een Vlaams frietje genuttigd, want dat hoort er volgens ons wel een beetje bij. Verder het terrein bij de dokken bekeken en dat is toch interessant om te zien hoe vroeger zo’n dok gemaakt is. In een hal staan veel schepen tentoon gesteld. De werfbaas heeft ons veel verteld en duidelijk gemaakt. Het komt er eigenlijk op neer dat het hier meer een opslag is en ze wachten op een heus museum. Een uitbreiding van de MAS dus.

Zondag fijn alle kinderen, schoonkinderen en kleinkinderen gezien. Wat een rijkdom is dat toch. We hebben Elske een Dutch-oven gegeven en die heeft ze natuurlijk direct uitgeprobeerd. Een heerlijke stoofpot boven een houtvuurtje gemaakt, jammie.

Na Arnhem zijn we door de sluis bij Driel naar Wageningen gevaren. Ook hier is het voor ons een soort thuiskomen. Frans heeft hier jaren bij het Marin gewerkt om verkeersleiders op te leiden. Toen wij aan boord van de Talisman zijn gaan wonen lagen we geregeld in de haven aldaar. Fijn struinen door de uiterwaarden en het bos of naar het gezellige studentenstadje. Dat is het mooie van ons leven, je leert overal de weg kennen, krijgt overal kennissen en voelt je overal thuis.