Zonder problemen zijn we de Wolwevershaven binnengekomen en dat is lang geleden. Hier is de geboorteplek van Frans en ook van Sjoerd en Kirsten. (nou ja niet helemaal, want allen zijn aan de wal geboren, maar dan rap aan boord van de sleepboot) Sjoerd en Elske zijn hier vanaf de Talisman het huwelijksbootje ingestapt. Veel zoete herinneringen dus, want door de jaren heen zijn we vaak door het Damiatebruggetje de haven in en uit gevaren.
Terug naar het nu. Vrijdagmorgen via de Spieringsluis en de Ottersluis naar Dordrecht gevaren en laat het nu precies uitkomen dat we bij Elske achter hun huis langsvaren als de jongens uit school komen. Snel een telefoontje naar Elske en daar staan ze hoor met z’n allen te zwaaien op het Vissertje. Jochem zit thuis ijverig te werken, maar hij spotte ons later op het Wantij toen hij een lunchwandeling aan het maken was.
Vrijdagmiddag en avond hebben we gezellig bezoek gekregen en tot slaaptijd buiten gezeten. We zijn erachter gekomen dat de accu’s achter het moeilijk krijgen met de spudpalen en besluiten zaterdag de auto van Elske te lenen en nieuwe accu’s te halen. Met de fiets naar Elske en jawel op de terugweg een lekke band. Toevallig had Jochem ook een lekke fietsband zaterdag, dus het is of besmettelijk of het was nationale lekkebandendag, haha. In de middag naar de Dordtse markt en naar een schoenenwinkel voor nieuwe slippers voor Frans. Ach, en natuurlijk ook nog een fietsband plakken.
Gisteren was het verjaardagsfeestje voor Anne. Morgen wordt ze drie, maar dan is Anne op de opvang en het grootste deel van de familie aan het werk. Wat een stralende peuter. Echt jarig en met alle cadeautjes blij, al was het leeuwenmasker dat oma heeft gemaakt eerst wel erg spannend.
Vandaag gaan we dan echt aan onze reis beginnen, want Dordrecht voelt toch nog steeds teveel thuis om een vakantiegevoel te krijgen. We varen voor de stad langs naar de Dordtsche Kil en dan het Hollandsch Diep op. Het schutten door de Volkeraksluis gaat in rap tempo. Het is genieten op het ruime water en omdat door de regen het schip er niet uitziet besluiten we om, voor we de Krammersluizen doorgaan, langs de kant op de palen te gaan liggen en te boenen. Voorbij de Krammersluis is het water zout. We moeten dan ook nadenken dat we de buitenplanten met kraanwater gieten anders is het snel over met ze.
Reactie plaatsen
Reacties
Wat een verhaal weer! Lege banden, virusje denk ik?! 😅 en op de wal Mieke van vroeger met een peutertje op de arm en twee springende kinderen! Prachtig! Veel plezier reizigers! Ik geniet van jullie geweldige blog! 😘
Heerlijk bericht weer! 🥰