Het is grappig om een stuk van de Elfstedentocht te varen. Bekende plaatsen en dorpen en bijvoorbeeld het bruggetje van Bartlehiem. Dokkum en Leeuwarden door (we zien de klipper van onze vorige buurvrouw liggen) smal water en veel bochten, zo nu en dan een jacht wat echt als een rund bezig is, zorgt ervoor dat Frans het behoorlijk aan z’n stuurspieren krijgt. De wind trekt ook al flink aan, er is storm voorspeld.

In ons vorige stukje vertelde ik dat we naar de Wierden gingen kijken. Wierden heet het in Groningen en terpen in Friesland. Het dorpje Ezinge ligt op een Wierde en aan één kant is de wierde afgegraven, omdat de grond erg vruchtbaar was. In het museum wordt alles goed uitgelegd.

We overnachten bij de sluis Peelo en bij Eelde. Wandelen na het avondeten en iedere keer is het een verrassing wat we tegenkomen. Zo komen we een grondwater station tegen die laat zien hoe hoog of laag het grondwater staat. Voor een gezond peil moet de meter in het groene stuk staan en rood is veel te droog. Op de foto is goed te zien dat we dicht tegen het rood aanzitten. Vandaar ook dat er bij de sluizen water terug gepompt wordt. Het is trouwens grappig dat we op deze plek op de grens met Groningen liggen. De kant waar wij liggen, (Eelde) is Drenthe en de overkant van het kanaal is Glimmen in Groningen.

De eerste sluis op de Drentsche Hoofdvaart is de Paradijssluis. Echt klein voor onze Talisman, maar het past net. Het is net tetris spelen, haha. Door de sluis meren we af en komen er al snel achter dat het Paradijs niet echt paradijslijk is. Drukke weg en spoorlijn langs ons, beetje jammer. Vroeger werd er met schepen gejaagd, met paarden op het jaagpad werd het schip voortgetrokken en als de schipper geen paarden kon betalen, liepen de vrouw of de kinderen in het zeel en trokken het schip vooruit. Op deze jaagpaden die aan beide zijde van het kanaal lopen, zijn fietspaden en wegen gemaakt toen de vooruitgang kwam. De wegen worden drukker en dat is voor ons jammer. Gelukkig is het zo leuk varen en is de omgeving verder prachtig, zodat we dit ongemak voor lief nemen. Kunnen we weer van de stilte genieten als we in Woerkum terug zijn.

Bij de bakker in Coevorden vers brood halen en dan richting Nieuw Amsterdam varen. Hier vinden we een mooi plekje onder de bomen. Spudpalen eronder en een berichtje naar broer en zus die met hun zoon op visite komen. Heel gezellig om ze weer eens te zien en een beetje jammer voor ze, want het zwemgoed is voor niks meegenomen. Het water ziet er niet zo fris uit en dat is een hard gelach als het zo warm is. Wat leuk is dat er een knoepert van een auto langs kwam en die man vroeg aan Frans: ben jij Frans en naar mij ben jij Mieke? Ja??? Ha, zegt Frans dan ben jij Kees. Nee ik ben Henk, maar nu blijkt Henk op de kont Woudrichem te hebben gelezen, hij vind ons schip mooi en heeft een vriend gebeld die in Woerkum woont (zelf werkt hij in Zaltbommel) en heeft gevraagd of hij ons kent. “Die liggen in de Historische haven” was het antwoord. Henk heeft gegoogled en onze site gevonden. Dit zijn toch van die leuke contacten.

Via de Haandrik waar we gekanood hebben zijn we in Coevorden aangekomen. Ook Coevorden is een vestingstad, dat voelt vertrouwd, haha. Het is bloedheet, maar we vinden een mooi plekje aan de buitenkant van de haven. Vóór vastmaken met een touwtje en achter de spudpaal. Alleen de kop ligt op havengebied. De havenmeester vindt het prima zo. Ook in Gramsbergen hebben we afgemeerd net naast het haventerrein op onze paaltjes. Goed voor de portemonnee, of de havenmeesters vinden ons scheepje zo tof dat ze blij zijn dat we er zijn , in ieder geval kost het ons niets.

Vlak bij Almelo door de sluis van Aadorp hebben we vastgemaakt. Van de sluiswachter toestemming gekregen om tot zaterdagmiddag te blijven liggen. Heerlijk in de schaduw en een mooi plekje om op ons bezoek te wachten.

We zijn fijn in Lochem blijven liggen. Wel zijn we verhaald naar een plek met walstroom. Dat is wel zo gemakkelijk voor de was èn beter voor het milieu dan de generator draaien. Op het fietsje zijn we verschillende boerderijen tegen gekomen met regionale producten te koop. Ook zijn we teruggegaan naar de boer met de melktap en het heerlijke vlees. (dat wordt weer smullen) Lekkere temperatuur om te fietsen en de wind tegen in de bossen, daar merk je ook niet zoveel van.

Wat een gezelligheid.

Weekeind.

We zijn er weer!!!!

Na een tijdje afwezigheid zijn we weer gestart met een nieuwe Blog. Door diverse overnames van onze vorige provider vielen we tussen wal en schip met onze website: Het ene gedeelte van ons contract zat nog bij de oude provider en het andere bij de nieuwe. Niemand kon ons helpen toen we onze site niet meer konden bijwerken: we werden letterlijk van de één naar de ander gestuurd.