Weer terug in Overijssel.

Gepubliceerd op 31 augustus 2020 om 19:56

Zaterdag zijn we direct op de fiets gestapt om naar het Waterloopbos te gaan. Voor de zekerheid gaat het regengoed maar mee. Het Voorsterbos is werkelijk prachtig. Doordat er hier keileem in de grond zat, was de bodem niet geschikt voor de landbouw, daarom hebben ze er in de beginjaren bos aangeplant. Beregoed idee geweest, want nu kunnen wij er van genieten. Er is hier een ruime sortering flora en fauna en door de schelpen in de bodem komen er bijzondere paddenstoelen etc. voor. In 1950 is men begonnen met een openlucht waterloopkundig laboratorium. Dit heeft Nederland op de kaart gezet met hun kennis over het water. De havens van Thailand, Marsa-el-Bregha in Libië en natuurlijk de Hollandse delta werden hier ondermeer nagebouwd om te kijken wat voor gevolgen golven en stroom op de omgeving hebben. Een mooie wandeling van 3,5 km voert ons langs de restanten van verschillende objecten, zoals bv. golvenmakers en stuwen. Heel interessant en ik ben blij hier naartoe gegaan te zijn. Op de terugweg een andere route gefietst en ook nu zien we een stuk van het mooie bos. Beetje jammer dat het gaat regenen, maar ja je kunt niet alles hebben.

Gisteren weer verder gevaren. Naar Blokzijl deze keer. We komen de Anna Koosje nog tegen, een luxe motor van een bevriende schipper. Door een keersluisje komen we in een grote kolk hartje Blokzijl. Aan een kant zijn ligplaatsen voor schepen groter dan 12 meter. Net voor ons vaart een jacht van elf meter (dat heb ik hem gevraagd) en ja hoor mijn grote ergernis gaat weer in, hij meert af midden op de kade voor grotere schepen. Allemaal stappen ze van boord om naar de sluis te gaan kijken. Frans roept hem of hij niet wat kan verhalen en dat doet hij ook wel braaf, maar het past maar net. Als ik vraag of hij nog een metertje kan opschuiven kan dat niet en ik kan het niet laten om hem erop te wijzen dat hij op een geheel verkeerde plek ligt. Gelukkig hebben we hierna nog gezellig gekletst en dan denk je maar: zo sneu, ze weten niet beter. Blokzijl is een schattig dorpje (of is het een stadje?) met pakhuisjes langs de haven en terrasjes. Het lijkt Dordrecht wel, maar dan in het klein, haha.

Gisteren weer verder gevaren. Naar Blokzijl deze keer. We komen de Anna Koosje nog tegen, een luxe motor van een bevriende schipper. Door een keersluisje komen we in een grote kolk hartje Blokzijl. Aan een kant zijn ligplaatsen voor schepen groter dan 12 meter. Net voor ons vaart een jacht van elf meter (dat heb ik hem gevraagd) en ja hoor mijn grote ergernis gaat weer in, hij meert af midden op de kade voor grotere schepen. Allemaal stappen ze van boord om naar de sluis te gaan kijken. Frans roept hem of hij niet wat kan verhalen en dat doet hij ook wel braaf, maar het past maar net. Als ik vraag of hij nog een metertje kan opschuiven kan dat niet en ik kan het niet laten om hem erop te wijzen dat hij op een geheel verkeerde plek ligt. Gelukkig hebben we hierna nog gezellig gekletst en dan denk je maar: zo sneu, ze weten niet beter. Blokzijl is een schattig dorpje (of is het een stadje?) met pakhuisjes langs de haven en terrasjes. Het lijkt Dordrecht wel, maar dan in het klein, haha.

Wat we morgen gaan doen….je weet het niet hé.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.