Leeuwarden naar Ossenzijl.

Gepubliceerd op 3 september 2023 om 22:25

Op het Sneekermeer zijn we op de achterste spudpaal gaan liggen en terwijl we genieten van een kopje thee (zeg maar gerust een emmer, haha) kijken we om ons heen en hebben commentaar op de langsvarende bootjes. De een is heel mooi en de ander minder, maar iedereen heeft plezier. Frans bekijkt de kaart nog eens en ontdekt dat we via Ossenzijl kunnen varen. Eerder toen we hier waren kon dat niet, omdat er een brug gestremd was. Nu is die stremming opgeheven en kunnen we via die route. Met onze Zuidspringer (zeeschouw die we gehad hebben) zijn we hier langs geweest, maar voor de Talisman is het nieuw vaarwater. De spudpaal gaat omhoog en wij varen richting het zilveren water aan de horizon. De regen komt regelmatig met bakken uit de hemel en dan schijnt de zon weer vrolijk. Volgens mij zitten mijn moeder en die van Frans samen op een wolk en gaan eens flink soppen. Als jij nu een puts water over ons wolkje gooit dan veeg ik hem schoon, : zegt mijn mam. Het gevolg is dan zo’n plensbui die wij krijgen.

Bij Echternerbrug maken we vast om te lunchen en een lekker eitje te bakken. Een eindje verder stoppen we voor deze dag op een Marekriteplek in de buurt van Oldelamer. We maken een wandeling en het dorpje bestaat uit een kerk en wat boerderijen. Op het weiland lopen aardig wat ooievaars rond. Aan de andere kant van het kanaal is het heel mooi lopen door het natuurgebied de Rottige Meente en we komen langs een streekwinkel. Volledige zelfbediening en gericht op het vertrouwen van de klanten. We vullen onze vlees-, en fruitvoorraad aan, smikkelen van een ijsje (ambachtelijk) en kopen een notentaartje om de verjaardag van onze jongste te vieren.

Het leven verloopt gezapig, rustig varen max 6 km door de smalle vaarten en zo nu en dan een bruggetje. Eerst gaan we nog door een sluis en op deze plek ligt ook de driewegsluis. Deze is heel bijzonder, want je vaart er in en kan er dan aan twee andere kanten uit. Helaas gaan wij door de moderne sluis. De driewegsluis wordt alleen nog bij calamiteiten gebruikt. Bij Ossenzijl moeten we dan door een smalle brug met een rare draai om erin te kunnen. Natuurlijk gaat alles goed, al is er wel een klein bootje dat er nog zo nodig tussendoor moet.

Op de Kalenbergergracht vinden we een afmeerplek en besluiten hier het weekeind te blijven. Inmiddels zijn we in de provincie Overijssel aangekomen. We kanoën over de Weerribben, het is er fantastisch mooi, maar wel wat druk met huurbootjes en andere kano’s. Vanmorgen gaan we weer kanoën en is het zo stil, alleen wij, de vogels, springende visjes en heel veel schrijvertjes. Puur genieten hier.

Morgen weer verder.

Reactie plaatsen

Reacties

Ineke Derks
8 maanden geleden

Wat weer een mooi verslag! Ik zeg : bundelen en uitgeven die verhalen. Nog gefeliciteerd met Elske haar verjaardag. Wat beschrijf je de buien mooi. Jullie moeders op een wolkje die de boel daar schoonschrobben! Die onthou ik voor alle lieverds die inmiddels op een wolkje zitten. Geweldige foto’s weer! Geniet maar samen! Afijn, dat doen jullie wel zie ik 😘 goeie reis verder. πŸ›₯️😎😎😘